شهرام کبودوندپور

تعیین پراکنش گونه ها و بررسی خصوصیات زیستگاه های آن ها از اهمیت زیادی در مدیریت حیات وحش برخوردار است و حفاظت از گونه های حیات وحش بدون آگاهی از نیازهای بوم شناختی این گونه ها و نحوه ارتباط آن ها با زیستگاه های طبیعی خود امکان پذیر نیست. گونه ی شوکا به عنوان یکی از گونه های حمایت شده در ایران در 6 استان کشور پراکنده است. یکی از زیستگاه های طبیعی این گونه منطقه ی حفاظت شده بوزین و مرخیل واقع در استان کرمانشاه است که جمعیت کوچکی از این گونه را در خود جای داده است. با توجه به اهمیت این گونه در ایران و به ویژه در غرب کشور در این پژوهش مطلوبیت زیستگاه شوکا در منطقه ی حفاظت شده بوزین و مرخیل با استفاده از مدل آنتروپی بیشینه بررسی شد. برای مدل سازی زیستگاه این گونه تعداد 76 نقطه حضور که از طریق مشاهده مستقیم، مشاهده نمایه ها (ردپا و گروه سرگینی)، اطلاعات ثبت شده در اداره حفاظت محیط زیست شهرستان باینگان در استان کرمانشاه و نیز پرسش از مردمان محلی و کارشناسان محیط زیست به دست آمدند مورد استفاده قرار گرفت. متغیرهای زیستگاهی مورد بررسی عبارت بودند از: جهت، شیب، ارتفاع، تراکم پوشش جنگلی، کاربری اراضی، فاصله از رودخانه، فاصله از چشمه، فاصله از جاده، فاصله از روستا. نتایج پژوهش نشان دادند که به ترتیب متغیرهای تراکم تاج پوشش، کاربری اراضی، فاصله از منابع آبی (رودخانه و چشمه)، فاصله از روستا، ارتفاع، شیب، فاصله از جاده و جهت شیب بیش ترین تأثیر را در خروجی مدل و مطلوبیت زیستگاه شوکا در منطقه ی مورد مطالعه دارند. دقت مدل با استفاده ازمقدار سطح زیر منحنی و آزمون جک نایف بررسی گردید. مقدار سطح زیر منحنیROC برابر 958/0 به دست آمد که نشان دهنده ی دقت بالای مدل در برآورد مطلوبیت زیستگاه شوکا در منطقه است