جوانه زنی و رشد ترک در بسیاری از سازه ها و قطعات مورد استفاده در صنایع مختلف نظیر، ماشین آلات، سازه های هوافضا، مخازن تحت فشار، به دلیل تنش های وارده بر این سازه ها و قطعات امری اجتناب ناپذیر و طبیعی است. استفاده از وصله کامپوزیتی به عنوان روش ترمیم، بدلیل مزایای متعدد آن در کاهش ضریب شدت تنش و جلوگیری از رشد ترک، از اهمیت خاصی بر خوردار است. با استفاده از روش المان محدود، مدل سازی وصله کامپوزیتی و ورق، به صورت سه بعدی در نرم افزار آباکوس انجام شده است. تحقیقات گذشته نشان می دهد که بررسی ابعاد، جنس و زاویه ی الیاف وصله، بر بازدهی وصله متاثر است. تمرکز اصلی این پژوهش، بر روی ساختار چسب وصله است و نتایج مهمی در این راستا بدست آمده است. افزایش مدول برشی چسب می تواند ضریب شدت تنش را به خوبی کاهش دهد اما تنش های آن نیز افزایش می یابد. تکنیک چسب دوباندی با مدول برشی متغیر، منجر به کاهش ضریب شدت تنش و تنش های چسب شده است. باند اول چسب که روی ترک قرار گرفته، مدول برشی آن به حداقل و حداکثر میزان، متغیر و باند دوم که در اطراف ترک قرارگفته، مدول برشی آن حداقل، ثابت فرض شده است. وصله دوچسبی علاوه بر کاهش ضریب شدت تنش و انتقال تنش از باند اول به باند دوم، منجر به چسبندگی شدید بین وصله کامپوزیتی و صفحه آلومینیمی شده است. بررسی پارامترهای دیگر وصله کامپوزیتی، از جمله: تاثیر افزایش طول ترک، ضخامت چسب، ضخامت وصله و ابعاد آن، نشان می دهد که افزایش ضخامت چسب و عرض وصله، منجر به افزایش ضریب شدت تنش و در مقابل، افزایش ضخامت وصله و طول آن، باعث کاهش ضریب شدت تنش شده است.