عدم اعلام جرم، از جانب افراد مطلع از وقوع آن، همواره اقدامی در جهت ایجاد مانع در مسیر عدالت کیفری محسوب شده است، هرچند که قلمرو جرم انگاری در این زمینه گاهی موسع و گاهی نیز مضیق بوده است .اساساً هنگامی که جرمی ارتکاب می یابد و افرادی از وقوع آن اطلاع می یابند، بر اساس نظام حقوقی برخی کشورها مانند فرانسه، اردن ، امارات متحده عربی و آلبانی، افراد مطلع، ملزمند تا اطلاعات خود را به مراجع قانونی اطلاع دهند و در صورتی که از این امر خودداری کنند مرتکب جرم محسوب می شوند و بر اساس اهمیت جرم ارتکابی مجازات می شوند. در حقوق ایران، قاعده ای کلی در این خصوص وجود ندارد و مقنن فقط در موارد خاص و محدودی اقدام به جرم انگاری این عمل نموده است. همچنین در انگلستان نیز این قلمرو از حقوق کیفری دچار خلاء قانونی نمی باشد. سابقاً «یک جرم کامن لای قدیمی هم تحت عنوان «عدم افشای خیانت به کشور» در حقوق انگلستان وجود داشته و در برخی از کشورهای دیگر هنوز هم وجود دارد.» قانون حقوق کیفری 1967 این جرم را منسوخ نمود و قوانین مدون جدیدی را در این زمینه وارد قانون کیفری موضوعه نمود. نظام حقوقی انگلستان نیز، در این قلمرو از حقوق، قوانینی را وضع نموده است. جرم عدم افشاء اطلاعات مهم در خصوص جرم قابل بازداشت در انگلستان جرمی عمدی است
