مشارکت در جرم یا مشارکت مجرمانه به معنای همکاری بیش از یک نفر در ارتکاب یک جرم است. از این رو، مرتکبین متعدد یک جرم را مرتکب می‌شوند. تعدد مرتکبین با توجه به نقشی که هر عامل در ارتکاب آن دارد، اشکال گوناگونی به خود می‌گیرد که ممکن است یکی از آنها نقش اصلی در جرم داشته باشد و یکی یا بعضی از آنها نقش فرعی داشته باشند که در حقوق عراق و ایران همه آنها شریک جرم خوانده می‌شوند. در تحقیق پیش رو که به صورت تحلیل –تفسیری و با استفاده از مطالعات کتابخانه‌ای در منابع حقوق کیفری ایران و عراق به دست آمده است تلاش می‌شود ماهیت حقوقی شرکت در جرم مورد بررسی قرار گیرد. همچنین تلاش شده است در حد امکان به رویه قضایی موجود در دونظام حقوقی اشاره شود. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد شرکت در جرم در هردو نظام کیفری وجود دارد با این تفاوت که برخی از مصادیق شرکت در جرم با عنوان معاونت در جرم در حقوق ایران، هماهنگی دارد. در حقوق ایران، افرادی که در عملیات اجرایی جرم حضور ندارند و با تسهیل وقوع جرم یا کمک و تحریک و سایر مصادیقی که در ماده 126 قانون مجازات اسلامی ایران مصوب 1392 به کمک مباشر جرم، مرتکب جرم می‌شوند، عنوان معاونت در جرم دارند و مجازات آنها متناسب با مجازات مباشر اصلی جرم و چند درجه پایین‌تر درنظر گرفته می‌شود در حالیکه ارتکاب جرم چه با حضور در عملیات اجرایی جرم باشد و چه بدون حضور در صحنه جرم اتفاق بیفتد، در حقوق عراق و به موجب ماده 147 قانون عقوبات عراقی مصوب 1969، عنوان شرکت در جرم داشته و مجازت یکسانی برای همه آنها در نظر گرفته شده است. به نظر می‌رسد تفکیک افرادی که در عملیات اجرایی جرم حضور دارند با عنوان شریک در جرم و افرادی که تنها موجب تسهیل و یا تحریک ارتکاب جرم می‌شوند با عنوان معاون در جرم در حقوق ایران، متناسب‌تر و با عدالت هماهنگ‌تر است.
