ادای شهادت یکی از جلوه های مشارکت مدنی شهروندان در اجرای عدالت است که به عنوان یک وظیفه شرعی و اجتماعی مطرح می باشد. هم در اسناد بین المللی و هم در نظام حقوقی ایران برنامه های برای حمایت از شهود پیش بینی شده است. از جمله عدم مواجهه حضوری بین شاهد و مطلع با شاکی و متهم( ماده 214 قانون آیین دادرسی کیفری)؛ عدم افشای اطلاعات هویت یا مسکن شاهد( مواد 3 و 9 آیین نامه اجرایی حمایت از شهودمصوب 1394)؛تامین هزینه ها و پرداخت خسارت و ضررها( ماده 215)؛ ککاربرد فن آوری اطلاعات در استماع شهادت و کسب اطلاع( ماده 204 و 214) و... از طرفی طبق مواد 169 به بعد قانون ایین دادرسی کیفری شاهد ابتدا احضار می شود و در صورتی که بدون عذر موجه حاضر نشود جلب می شود ولی میتواند سکوت کند و مطلبی را شهادت ندهد.
