مقدّمه و هدف: ارتباط بین آمادگی قلبی- عروقی با فرایندهای شناختی مورد توجه فروانی است و پژوهش حاضر بهمنظور بررسی ارتباط بین آمادگی قلبی- عروقی با توانایی بازداری پاسخ در دانشجویان انجام شد. روششناسی: از بین دانشجویان تربیتبدنی پسر دانشگاه کردستان، 38 نفر بهصورت تصادفی بهعنوان نمونه آماری انتخاب شدند )سن: 60 / 1±23 / 22 سال، وزن: 88 / 6±82 / 70 کیلوگرم(. برای برآورد آمادگی قلبی- عروقی، حداکثر اکسیژن مصرفی آزمودنیها با استفاده از تست بروس اندازهگیری شد و برای ارزیابی توانایی بازداری پاسخ از آزمون رایانهای استروپ استفاده شد. تجزیه و تحلیل آماری دادهها از طریق روشهای آماری توصیفی و آزمون ضریب همبستگی پیرسون انجام شد ) 05 / 0 > p .) یافتهها: نتایج نشان داد که همبستگی معنیداری بین حداکثر اکسیژن مصرفی با تعداد نمرهی تداخل، تعداد خطا در شرایط همخوان و ناهمخوان و زمان واکنش در شرایط همخوان و ناهمخوان در آزمون استروپ وجود ندارد. نتیجهگیری: این یافتهها گویای آن است که بین آمادگی قلبی- عروقی و توانایی بازداری پاسخ در دانشجویان ارتباط معنیداری وجود ندارد.
