سعید قائینی

هدف این پژوهش نیمه تجربی، بررسی تأثیر هشت هفته حرکات موزون محلی روی استقامت قلبی-عروقی دانش آموزان کم توان ذهنی بود. بدین منظور، 20 دانش آموز دختر 12-8 سال کم توان ذهنی آموزش پذیر در دسترس از مدارس استثنایی شهر کرمانشاه، در دو گروه ده نفرۀ کنترل (وزن 10/16±70/41 کیلوگرم، قد 60/13±30/145 سانتی متر) و تجربی (وزن 60/8±10/31 کیلوگرم، قد 70/12±20/134 سانتی متر) مورد مطالعه قرار گرفتند. گروه تجربی برای دو ماه، هفته ای سه بار از جلسات 60-45 دقیقه ای رقص محلی بهره گرفت. در پیش و پس آزمون استقامت قلبی-عروقی گروه ها به وسیلۀ آزمون پلۀ هاروارد اندازه گیری شد. عملیات آماری به وسیلۀ آزمون های کلموگروف-اسمیرنوف، لوین، t همبسته و مستقل با استفاده از نرم افزار SPSS-21 انجام گردید (p≤0.05). یافته ها بر برتری 6/10 درصدی استقامت قلبی-عروقی گروه تجربی (1/2±00/27) از گروه کنترل (7/2±40/24) در پایان کار تجربی دلالت داشتند (029/0=P). برطبق این یافته ها، رقص محلی می تواند ابزاری مؤثر جهت افزایش انگیزۀ دانش آموزان کم توان ذهنی به پیگیری تمرین با فشار مناسب برای توسعۀ استقامت قلبی-عروقی باشد.