هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثر هشت هفته تمرینات ثبات مرکزی بر تعادل کودکان مبتلا به سندرم داون بود. آزمودنی ها 16 کودک مبتلا به سندرم داون از مراکز توانبخشی شهرستان نورآباد بودند که به طور تصادفی به دو گروه 8 نفره تقسیم شدند. در پیش و پس آزمون، تعادل ایستای آزمودنی ها به وسیله آزمون لک لک، و تعادل پویا از طریق آزمون گردش ستاره ای اندازه گیری گردید. کار تجربی که به شکل تمرینات ثبات مرکزی بود، برای مدت 8 هفته و سه جلسه در هفته انجام گردید. نتایج آزمون تی مستقل و وابسته در سطح معناداری 0.05 نشان دادند، تمرینات یاد شده موجب رشد معنادار عملکردهای تعادلی در جهات قدامی، قدامی خلفی، قدامی خارجی، خلفی، خلفی داخلی، خلفی خارجی، داخلی و خارجی می شوند. برطبق این یافته ها، به مراکز توانبخشی پیشنهاد می گردد که برای توسعه تعادل کودکان مبتلا به سندرم داون از تمرینات ثبات مرکزی استفاده کنند.
