زمینه: وضعیت بدن انسان بر عملکردهای فیزیولوژیکی او تأثیرگذار است. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر تعدیل ناهنجاری شانه به جلو بر عملکرد ریوی دانشآموزان دختر مقطع ابتدایی بود. روشها: آزمودنیهای این پژوهش نیمه تجربی، دو گروه 20 نفره از دانش آموزان مبتلا به وضعیت شانه به جلو (FSP) و طبیعی (NP) بودند. هر گروه به طور تصادفی به دو زیرگروه 10 نفره کنترل و تجربی تقسیم شدند. مداخله تجربی شامل انجام تمرینات کششی- قدرتی به مدت 6 هفته بود. در پیش و پس آزمون، میزان انحراف شانه ها توسط دستگاه چهارگوش دوگانه و ظرفیت حیاتی آهسته (SVC) و فشاری (FVC) ریه ها توسط اسپیرومتر اندازه گیری گردید. در اثر مداخلات دلالت و زوجی t یافته ها: نتایج آزمون t زوجی بر معناداری کاهش انحراف شانه ها و افزایش SVC و FVC گروه FSP در اثر مداخلات دلالت دارند. در گروه NP تغییر معناداری مشاهده نگردید. نتیجه گیری: برطبق این یافته ها، تمرینات اصلاحی از طریق بهبود FSP موجب بهبود SVC و FVC دختران مقطع ابتدائی می گردد.
