هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر یک پروتکل باز توانی منتخب روی عملکردهای تعادلی و قدرتی سالمندان مبتلا به آرتروز پس از عمل تعویض مفصل زانو بود. بدین منظور، تعداد 30 سالمند که تحت عمل جراحی تعویض مفصل زانو توسط یک پزشک و با روش یکسان قرار گرفته بودند، بطور تصادفی به دو گروه 15 نفره کنترل و تجربی تقسیم شدند. کار تجربی شامل تمرینات قدرتی، تعادلی و هماهنگی به مدت 8 هفته سه جلسه ای بود. نتایج نشان دادند که در شاخص تعادل، تفاوت پیشرفت صعودی گروههای کنترل و تجربی معنادار نمی باشد، اما قدرت اندام تحتانی گروه تجربی به طور معناداری بهتر از گروه کنترل بود. برپایه این یافته ها، قدرت اندام تحتانی در بیماران مبتلا به آرتروز بیشتر تحت تاثیر تمرین است در حالیکه بهبود عملکردهای تعادلی به گذشت زمان بستگی دارد.
