هدف این پژوهش مقایسه تاثیر تمرین بدنی بر قدرت چنگش دست برتر و غیر برتر دختران عقب مانده ذهنی و سالم بود. آزمودنی ها دو گروه 15 نفره از دختران دانش آموز سالم و عقب مانده ذهنی بودند که از جامعه آماری مدارس همگانی و استثنایی شهر کرمانشاه انتخاب شدند. دو گروه به مدت 8 هفته سه جلسه ای در مطالعات شرکت داشتند. نتایج نشان دادند که برخلاف دست غیر برتر که در دانش آموزان عقب مانده ذهنی به طور معناداری ضعیف تر از سالم بود، بین قدرت پنجه دست برتر کودکان سالم و عقب مانده ذهنی تفاوت معناداری وجود ندارد. در رابطه با پویائی رشد هفتگی قدرت چنگش دست نیز، پیشرفت های هر دو گروه معنادار بود. این یافته ها نشان می دهند که تمرین بدنی موجب توسعه قدرت پنجه دست کودکان عقب مانده ذهنی می شود.
