سندرم درد مزمن کمری و ناتوانی حاصل از آن یکی از شایع ترین مشکلات در میان کارکنان اداری محسوب می شود. لذا، هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر تمرینات مکنزی بر نوسان درد مزمن کمری زنان کارمند بود. جامعه آماری را کلیه کارمندان زن مبتلا به کمردرد مزمن در دامنه سنی 40 الی 50 سال تشکیل می دادند. تعداد آزمودنی ها 30 نفر بودند که در دو گروه 15 نفره کنترل و تجربی قرار گرفتند. گروه تجربی به مدت شش هفته به انجام تمرینات مکنزی در منزل مبادرت ورزیدند. در پیش ازمون و پس آزمون نوسانات درد کمر با استفاده از مقیاس 4 جزئی درد وان کوف (1993) اندازه گیری شد. نتایج آزمون یومان ویتنی نشان دادند که تفاوت بین میانگین های دو گروه در دو جزء درد معمول و درد جاری معنادار است. اما نتایج آزمون ویلکاکسون در مورد تفاوت های درون گروهی بیانگر معناداری در اجزاء درد معمول، درد جاری و درد بحرانی بود. اما در گروه کنترل تفاوت معناداری مشاهده نشد. برپایه این یافته انجام تمرینات مکنزی موجب کاهش درد معمول، درد جاری و درد بحرانی زنان کارمند می شود.