هدف این پژوهش بررسی تاثیر مدت ماساژ موضعی روی ترمیم قدرت پنجه جودوکاران در یک فعالیت دینانومتریکی سریالی می باشد. پژوهش از نوع مطالعات نیمه تجربی با طرح یک گروهی بود. آزمودنی ها شامل ده جودوکار با سابقه ورزشی حداقل 5 سال بودند که عملکرد دینامومتریکی پنجه دست آنها در دوجلسه جداگانه با و بدون ماساژ موضعی اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل آماری داده ها از طریق آمار توصیفی و آزمون آنوا با اندازه گیری تکراری انجام گرفت (0/05). یافته های پژوهش بر برتری روش ریکاوری بدون ماساژ بر روش ریکاوری با ماساژ موضعی دلالت داشتند. براساس یافته های پژوهش، در فواصل استراحتی کوتاه مدت، دخالت در فرایند ریکاوری از طریق ماساژ موضعی موجب انحراف مسیر طبیعی موثرتر ترمیم قدرت پنجه دست جودوکاران می شود.
