چکیده آزمودنی های این پژوهش نیمه تجربی را تعداد 8 کودک مبتلا به فلج مغزی نوع دای پلژی اسپاستیک تشکیل می دادند. برنامه تمرینی بمدت 6 ماه شامل تمرینات پایگاهی در مرکز توانبخشی بود. شاخص های مورد مطالعه شامل دینامومتری پنجه ها، مهارت های خودیاری اشرهاوس مایر و درصد تحمل وزن بدن با استفاده از وسیله تمرینی بود. تجزیه و تحلیل داده های پیش و پس آزمون بر پیشرفت معنادار آزمودنی ها در هر 3 شاخص دلالت داشت. می توان نتیجه گرفت که تمرینات بدنی پایگاهی موجب توسعه قدرت عضلات دست و پنجه، توسعه مهارت های خودیاری و عضلات درشت ضد نیروی جاذبه بدن در کودکان مبتلا به فلج مغزی می شود.
