اهمیت گردشگری روستایی به عنوان یکی از مهم‌ترین گزینه‌های درآمدزایی مکمل کشاورزی در توسعه پایدار روستاها پذیرفته شده است. لذا این صنعت می‌تواند به عنوان یک بازوی کمکی اقتصادی ومولد مشاغل جدید، هم راستا با فعالیت‌های کشاورزی در محیط‌های روستایی باشد و در عین حال با توجه به آنکه اغلب مناطق روستایی ایران دارای پتانسیل‌های بالقوه و کم نظیری جهت جذب و پذیرش توریسم بوده، بنابراین بررسی جایگاه اثر گذار آن، لازم به نظر می‌رسد. به دنبال این هدف، تحقیق پیش رو با عنوان بررسی تاثیر گردشگری بر معیشت پایدار روستایی استان کردستان است. طرح تحقیق حاضر شبه آزمایشی با مقایسه‌ی دو گروه روستاهای گردشگری و غیر گردشگری است، از ابزار پرسشنامه برای جمع‌آوری داده‌های مورد نیاز استفاده شده است واز طریق فرمول کوکران حجم نمونه مورد نیاز 350 پرسشنامه به دست آمده است که 203 نفر سرپرست خانوار از روستاهای گردشگری و 147 نفر سرپرست خانوار از روستاهای غیر گردشگری که با نمونه‌گیری به شیوه طبقه‌ای تصادفی انتخاب شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS.23 و Excel استفاده شده است. و ضریب آلفای کرونباخ مقدار 82/0 برآورد شده است. نتایج نشان داد که سرمایه‌های معیشتی 5 گانه در دو گروه روستاها کمتر از حد متوسط و در وضعیت نامناسب بود. همچنین سایر نتایج نشان داد که میانگین کل سرمایه‌های معیشتی در روستاهای گردشگری بیشتر از روستاهای غیرگردشگری است. علاوه بر این در روستاهای گردشگری فعالیت‌هایی مانند باغداری، زراعت، فروش غذاهای محلی، فروش صنایع دستی، اجاره منزل، فروش تولیدات لبنی محلی و فروش لباس محلی به ترتیب راهبرد معیشتی اهمیت بیشتری داشته است. در حالی که روستاهای گروه دوم، به ترتیب فعالیت‌های باغداری، زراعت، فروش تولیدات لبنی محلی، دامداری، کارگری اهمیت بیشتری داشته است. همچنین ارزیابی پیامدهای معیشتی گردشگری نشان داد وضعیت پیامدهای گردشگری، مناسب است.
