نامیزانی سیستم های دوار می تواند باعث ایجاد نیروهای دواری گردد که سیستم را به ارتعاش وا می دارند. معادلات خطی مربوط به این پدیده در تمام کتاب های کلاسیک تئوری ارتعاش ارائه شده و مورد مطالعه قرار گرفته اند. هنگامی که سرعت دوران روتور با فرکانس های طبیعی آن برابر گردد، پدیده تشدید رخ می دهد و دامنه ارتعاشات سیستم وارد محدوه های خطرناکی می گردد که می توانند موجب شکست و تخریب ماشین گردند. برای جلوگیری از این موضوع معمولاً سرعت دوران سیستم در مقادیری بالاتر از فرکانس طبیعی تنظیم می گردد. اما در ماشین هایی که دارای گشتاور محدودی هستند، افزایش سرعت ماشین نمی تواند به سرعت انجام گیرد و حرکت زاویه ای دارای شتاب کوچکی است. در این صورت ممکن است سیستم به مدت طولانی در محدوه ای نزدیک به سرعت بحرانی قرار گیرد و دامنه ارتعاشات آن به مقادیر بزرگی برسد. در این حالت ارتعاشات سیستم یک گشتاور میرا کننده ایجاد می کند که مانع سرعت گیری سیستم می شود و آن را در محدوده رزونانس نگه می دارد. این پدیده را Capture می نامند. در هنگام رخداد این پدیده انرژی موتور که باید صرف افزایش سرعت دوران آن می گردید، توسط ارتعاشات سیستم مستهلک می شود. این پدیده از سالها پیش شناخته شده است و به خصوص در صنعت هوانوردی مورد مطالعه قرار گرفته است. در این گزارش معادلات غیرخطی مربوطه استخراج شده و به روش هارمونیک بالانس حل شده اند. نتایج بدست آمده با مشاهدات آزمایشگاهی مقایسه شده و درستی روش حل صحه گذاری شده است.
