هدف از پژوهش حاضر مدلیابی علی اضطراب مدرسه بر اساس عوامل تنشزای آموزشی و شایستگی آموزشی با میانجی گری دشواری در تنظیم هیجان در دانشآموزان بود. پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان منطقه 1 شهرستان اردبیل در سال تحصیلی 1401-1400 بودند. 240 نفر از دانش آموزان به روش نمونه گیری خوشه ای در پژوهش شرکت کردند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامههای اضطراب مدرسه Phillips (1978)، پرسشنامه عوامل تنشزای آموزش معصومی و دشتی (1396)، شایستگی آموزشی Diperna and Elliott (1999) و دشواری تنظیم هیجان Gratz and Romer (2004) استفاده شد. دادههای جمعآوریشده با استفاده از روش مدلیابی معادلات ساختاری مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان دادند که متغیر عوامل تنش زای آموزشی بر اضطراب مدرسه و دشواری در تنظیم هیجان اثر مستقیم مثبت و معنادار دارد. همچنین اثر مستقیم متغیر شایستگی آموزشی بر اضطراب مدرسه و دشواری در تنظیم هیجان منفی معنادار است (01/0>p). نتایج مربوط به شاخص های برازش مدل نیز نشان داد که دشواری در تنظیم هیجان می تواند میانجی روابط بین عوامل تنشزای آموزشی و شایستگی آموزشی با اضطراب مدرسه باشد. بر این اساس میتوان نتیجه گرفت با توجه به اضطراب و توانایی ضعیف برای مقابله با چالشها در مدرسه، دانشآموزان در معرض خطر هستند و این یافته میتواند بهعنوان پشتوانه پژوهشی برای مشکلات روانشناختی در نوجوانان و دانشآموزان به کار رود.