پژوهش حاضر با هدف مقایسه یادگیری خودتنظیم و خلاقیت هیجانی در دانشآموزان با و بدون اختلال نقص توجه/فزون کنشی انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع علی- مقایسهای بود. به منظور انتخاب گروه نمونه، از میان مدارس مقطع متوسطه اول شهرستان اردبیل در سال 1402-1401، به روش نمونه گیری هدفمند، 40 دانشآموز عادی و 40 دانش آموز دارای اختلال نقص توجه- فزونکنشی پس از اجرای آزمون های تشخیصی کانرز و ملاکهای تشخیصی DSM-5 انتخاب شدند. دادههای جمعآوری شده با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که دانشآموزان با اختلال نقص توجه/ فزونکنشی در مؤلفههای یادگیری خودتنظیم و خلاقیت هیجانی نمرات پایینی نسبت به دانشآموزان عادی دارند. با توجه به نتایج بهدستآمده پیشنهاد میشود برنامهریزی آموزشی لازم بهمنظور بهبود یادگیری خودتنظیم و خلاقیت هیجانی در دانشآموزان مدارس با اختلال نقص توجه/فزون کنشی انجام گیرد.