سابقه و هدف: نشانگان اختلال استرس پس از سانحه در جانبازان با سطح پایین بهزیستی معنوی همراه است. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی خودکارآمدی در رابطۀ بین ارزیابی شناختی و بهزیستی معنوی جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه صورت گرفته است. روش کار: این پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی است. جامعۀ آماری پژوهش تمامی جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه بودند که در بیمارستان روان پزشکی ایثار اردبیل در سال 1399 بستری شده بودند. نمونۀ پژوهش شامل 200 جانباز مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه بود که به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامۀ بهزیستی معنوی پالوتزین و الیسون، نسخه تجدید نظرشده مقیاس ارزیابی تنیدگی رویلی و همکاران و پرسش نامۀ خودکارآمدی شرر و مادوکس استفاده شد؛ سپس داده ها با استفاده از الگویابی معادلات ساختاری (SEM) تجزیه و تحلیل شد. در این پژوهش همۀ موارد اخلاقی رعایت شده است و مؤلفان مقاله تضاد منافعی گزارش نکرده اند. یافته ها: بر اساس نتایج به دست آمده، الگوی علّی رابطۀ بین ارزیابی شناختی، خودکارآمدی و بهزیستی معنوی در جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه بر اساس شاخصهای مختلف برازش تأیید شد. ارزیابی شناختی و خودکارآمدی بر بهزیستی معنوی جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه اثر مستقیم داشت؛ همچنین ارزیابی شناختی از طریق خودکارآمدی بر بهزیستی معنوی جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه تأثیر غیرمستقیم داشت (05/0>P). نتیجه گیری: ارزیابی شناختی و خودکارآمدی نقش مهمی در سطح بهزیستی معنوی جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه ایفا میکنند و هدف قراردادن این دو مؤلفه به وسیلۀ درمانهای روانشناختی میتواند در بهبود بهزیستی معنوی جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه مؤثر باشد.
