هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی پایایی و روایی مقیاس فرسودگی در مدرسه بود. مواد و روش ها: روش پژوهش حاضر از توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان دوره اول مقطع متوسطه شهر اردبیل تشکیل دادند. نمونهی مورد بررسی 350 نفر دانش آموز (180 دختر و 170 پسر) بود که به روش خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش، سیاهه فرسودگی در مدرسه (سالملا_آرو و همکاران، 2009) و مقیاس نیازهای بنیادین روان شناختی در دانش آموزان (تیان و همکاران، 2014) بود. جهت بررسی پایایی مقیاس از روش ضریب همسانی درونی و روایی مقیاس از روش ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار 25 SPSS و 8/8 LISREL انجام شد. یافته ها: نتایج حاصل از ضریب همسانی درونی نشان داد که این مقیاس از پایایی مناسبی برخوردار است (فرسودگی در تکالیف مدرسه 88/0، بدبینی نسبت به اهمیت و معنی مدرسه 89/0، حس ناکارآمدی در مدرسه 77/0 و کل مقیاس 84/0). همچنین، نتایج حاصل از تحلیل عاملی تاییدی بیانگر روایی مناسب مقیاس است (96/0=CFI، 94/0=RFI، 93/0= NNF و 049/0=RMSEA) بود. نتیجه گیری: بنابراین میتوان گفت که این مقیاس ابزار مناسبی جهت سنجش میزان فرسودگی دانش آموزان در مدرسه است.