هدف: یادگیری خود راهبر و سرزندگی تحصیلی از عوامل تأثیر گذار بر یادگیری هستند و می توانند به وسیله شیوه های گوناگون پیشرفت تحصیلی دانش آموزان را تحت تأثیر قرار دهند. ازاین رو هدف پژوهش حاضر پیش بینی پیشرفت تحصیلی براساس سرزندگی تحصیلی و یادگیری خود راهبر دانش آموزان دختر بود. روش: این پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان دختر سال سوم دبیرستان شهرستان اردبیل در سال تحصیلی 95-94 تشکیل دادند. تعداد 150 دانش آموز به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب و به پرسشنامه سرزندگی تحصیلی (دهقانی و حسین چاری، 2014) و مقیاس سنجش خود راهبری در یادگیری دانش آموزان (فیشر و همکاران، 2001) پاسخ دادند. پیشرفت تحصیلی دانش آموزان نیز براساس معدل کل (از شروع دبیرستان تا پایان نیم سال اول سال تحصیلی 95-94) مشخص شد. داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان تحلیل شدند. یافته ها: نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که بعد خود مدیریتی یادگیری خود راهبر و سرزندگی تحصیلی، پیشرفت تحصیلی دانش آموزان را پیش بینی می کنند ( 001/0(p< و ابعاد رغبت به یادگیری و خودکنترلی یادگیری خودراهبر قادر به پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان نمی باشند. نتیجه گیری: براساس نتایج پژوهش، یادگیری خودراهبر به ویژه بعد خودمدیریتی و سرزندگی تحصیلی دانش آموزان با پیشرفت تحصیلی رابطه دارد.
