آگاهی از نحوه ی پراکنش خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک ، از مهمترین امور در شناسایی، برنامه ریزی، مدیریت و بهره برداری از منابع آب و خاک است . با توجه به مشکلاتی که در اندازه گیری مستقیم این پارامترها در مزرعه وجود دارد، یافتن راهکاری در تخمین این خصوصیات بسیار ضروری بهنظر می رسد. این تحقیق با هدف بررسی تغییرا ت مکانی برخی از پارامترهای خاک نظیر : درصد آهک، اسیدیته و شوری توسط روشهای مختلف میان - یابی و سپس انتخاب مناسب ترین روش در برآورد پارامترهای مذکور در منطقه بوکان با وسعت کل 2992 کیلومتر مربع انجام گرفت . یکصد و هشتاد و سه نمونه خاک از عمق 0 تا 30 سانتی متر طو ری که کل منطقه را به خوبی پوشش دهند، در سال 1386 برداشت شد و مقدار شوری، اسیدیته و درصد 4 ،3 ، با توانهای 2 IDW ، آهک در تمام نمونه ها اندازهگیری گردید. سپس با روشهای مختلف میانیابی شامل کریجینگ معمولی، کوکریجینگ معمولی 4 و 5 و با برازش مدل کروی بر داده ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. و با استفاده از معیارهای آماری میانگین خطای ،3 ، با توانهای 2 TPSS ، و 5 برای MAE مورد ارزیابی قرار گرفت ند. نتایج نشان داد که روش کوکریجینگ با حداقل میزان (MBE) و میانگین خطای انحراف (MAE) مطلق 7 بیشترین دقت را داشت.
