سازه های کنترل در سدهای بزرگ از جمله ابنیه مهم در سازه های هیدرولیکی می باشند. شیرهای مخروط ثابت و پروانه ای یکی از این نوع سازه ها هستند که به صورت متداول در تونلهای تخلیه کننده تحتانی و آبگیرهای تونلی مورد استفاده قرار می گیرند. تعیین فاصله بهینه بین دو شیر هاولبانگر و پروانهای بهگونه ای که آشفتگی جریان خروجی از شیر پروانه ای، قبل از ورد به شیر هاولبانگر، از بین رفته و جریان با توسعه یافتگی کامل به شیر هاولبانگر برسد، یکی از موضوعات بسیار مهم و ضروری در زمان طراحی و اجرای آنها محسوب میشود. لذا هدف اصلی مطالعه حاضر، مطالعه و بررسی فاصله بهینه بین شیرهای هاولبانگر و پروانه ای میباشد. به همین منظور فواصل مختلف با استفاده از مدل عددی Flow 3D بررسی گردید. بر اساس مطالعه عددی انجام شده، پارامترهای توزیع سرعت، انرژی آشفتگی جریان و شکل گیری ورتیسیته به عنوان معیارهای تعیین فاصله طولی مناسب مورد بررسی قرار گرفتند. بر همین اساس، مناسبترین فاصله بین شیر پروانه ای و شیر هاولبانگر تعیین شده و مدل فیزیکی بر اساس فاصله بهینه استخراجی از شبیه سازی عددی، مورد ارزیابی قرار گرفت.
