در این همایش استانی، در ارتباط با دو سوال مطرح شده توسط دبیران محترم زیست شناسی استان کردستان بحث شد: 1- در سلول یوکاریوتی در صورتیکه نیاز به تخمیر باشد، فوراً پیروات وارد فرآیند تخمیر می شود و دیگر وارد میتوکندری نمی شود؟ 2- آیا با وجود تخمیر، امکان انتقال پیروات وجود دارد؟ ترانس لوکازها یا شاتل های انتقال الکترون NADH غیرفعال می شوند یا به فعالیت ادامه می دهند و فرآیند در جای دیگری غیرفعال می شود؟ انتقال پیروات از سیتوزول به میتوکندری از طریق انتقال دهنده ای به نام MPC است. در شرایط تخمیر، به علت کمبود اکسیژن، NADHهای حاصل از مسیر گلیکولیز نمی توانند وارد زنجیره انتقال الکترون شوند و اکسید گردند. در چنین شرایطی برای تداوم گلیکولیز، پیروات از طریق اکسید کردن NADH به لاکتات احیا و منجر به تولید NAD+ می شود. بنابراین در شرایط تخمیر پیروات ها در سیتوزول با تبدیل لاکتات مصرف می شوند. تحقیقات نشان داده است که غلظت سیتوزولی پیروات در میزان فعالیت MPC نقش مهمی دارد. سلول های سرطانی که دارای متابولیسم بی هوازی هستند، بیان MPC1 در آنها کاهش یافته است که نشانگر عدم انتقال پیروات به میتوکندری در این سلولها است.
