سرطان بیماری است که از تکثیر کنترل نشده ی سلول ها ناشی می شود. سرطان پستان دومین علت مرگ و میر ناشی از سرطان در سراسر جهان می باشد. رایج ترین روش های درمان سرطان پستان جراحی، شیمی درمانی و پرتودرمانی است که هر کدام اثرات جانبی نامطلوبی برای بیماران به همراه دارند. از این رو تلاش بر این است که ترکیبات شیمی درمانی جدیدی شناسایی شوند که عوارض جانبی کمتری دارند یا عوارض جانبی آن ها را روی سلول های سالم کاهش دهند. زعفران با داشتن ترکیبات دارویی مختلف مانند کروسین و سافرانال مورد توجه محققان در تحقیقات سرطان قرار گرفته است. با توجه به گزارش های مختلف در خصوص اثر ضدسرطانی زعفران، در این پژوهش ما به بررسی خواص ضدسرطانی زعفران های زراعی کشت شده در مناطق مختلف ایران و همچنین اثر تداخلی کروسین و سافرانال بر اثر ضدسرطانی داروی شیمی درمانی دوکسوروبیسین بر دو رده سلولی سرطان پستان (MCF-7 و MDA-MB-231) پرداختیم. ابتدا عصاره های آبی و متانولی از نمونه ها تهیه و سپس اثر سیتوتوکسیک آن ها در غلظت-های مختلف بر بقای هر دو رده ی سلولی در مدت زمان های 48 و 72 ساعت با تست MTT مورد بررسی قرار گرفت. همچنین اثرات متقابل کروسین و سافرانال با دوکسوروبیسین بر بقای هر دو رده سلولی بررسی شد. نتایج نشان داد که این عصاره ها اثر سیتوتوکسیک قابل توجهی بر رده ی سلولی MDA-MB-231 ندارند، اما تاثیر این عصاره ها بر رده سلولی MCF-7 در غلظت های بالاتر و زمان بیشتر مشهود بود. بیشترین اثر سیتوتوکسیک مربوط به زعفران کشت شده در گناباد بود. همچنین اثر سیتوتوکسیک عصاره های متانولی بیشتر از عصاره های آبی بود. کروسین، یک متابولیت ثانویه در زعفران، اثر سیتوتوکسیک بر بقای هر دو رده سلولی داشت، اما سافرانال، دیگر متابولیت ثانویه، در غلظت های مورد استفاده فاقد اثر سیتوتوکسیک بر روی هر دو رده سلولی بود. همچنین این دو ترکیب هیچ اثر تداخلی در فعالیت سیتوتوکسیک داروی دوکسوروبیسین ایجاد نکردند. در این پژوهش هیچ ارتباط معنی داری بین کیفیت و اثر سیتوتوکسیک زعفران ها مشاهده نشد و مطالعات بیشتری مورد نیاز است.
