چکیده : امروزه با توسعه تجارت الکترونیک ، بانکداری الکترونیک از اهمیت روز افزونی برخوردار شده است از مهمترین دلایل آن می توان به گسترش روز افزون فن آوری های نوین و پویا ، گسترش رقابت ، تقاضا برای سرویس های کاراتر و راحت تر ، مباحث اقتصادی و هزینه ای اشاره نمود . دلایل ذکر شده خود باعث پیچیدگی ، چالش ، عدم قطعیت و در نتیجه ایجاد احساس ریسک در قابلیت های الکترونیکی از دیدگاه مشتریان می شود . بانکها بعنوان یکی از شبکه های وسیع اقتصادی در کشور همواره خواهان آن هستند تا با بهره گیری از نوآوریهای عرصه بانکی ، به جذب و نگهداری مشتریان مبادرت ورزند . در این راستا بانکداری الکترونیک می تواند یکی از ابزارجدید بانکداری بشمار آید . در این مقاله به منظور ارزیابی میزان استفاده از بانکداری الکترونیک در میان مشتریان ، به بررسی عوامل مهم در توسعه بانکداری الکترونیک در کشور، با رویکرد استانهای کمتر برخوردار ، اقدام به بررسی و شناسایی ریسکها و عوامل اثرگذار برپذیرش بانکداری الکترونیک از جانب مشتریان گردید . روش تحقیق در این مطالعه ،توصیفی و به صورت پیمایشی می باشد. ابتدا به روش کتابخانه ای ریسک ها و عوامل از دیدگاه مشتریان شناسایی و در گروه هایی دسته بندی گردید و سپس به روش میدانی و با استفاده از ابزار پرسشنامه و روشهای آماری توصیفی و استنباطی به تحلیل داده های جمع آوری شده پرداخته شد . جامعه آماری این پژوهش ، مشتریان شعب مختلف بانک ملی شهرستان سنندج در نظر گرفته شد و نمونه آماری نیز از روش تصادفی سیستماتیک انتخاب شد . نتایج حاصله از تحلیل داده ها حاکی از آن است که تنها 20درصد مشتریان بانک ملی ، از بانکداری الکترونیک بصورت خود پردازو... بطور مستمراستفاده می کنند. دیگر یافته ها نشان می دهدکه عوامل گوناگونی در پذیرش این نوآوری در میان مشتریان تاثیر داشته که مهمترین آنهاعامل ریسک عملکردی سایتهای ارائه خدمات بانکی نوین می باشند . تحصیلات مشتریان نیز به عنوان یک عامل دموگرافیک بر میزان پذیرش بانکداری الکترونیک تاثیر گذار است.
