یکی از دغدغه های اصلی دولت ها و سیاستگذاران اقتصادی، ایجاد توسعه پایدار در تمامی نواحی و مناطق جمعیتی کشورها می باشد، تا از طریق آن به رفع عدم عدالت درک شده از سوی مردم، کمک نمایند. در این راستا هر گاه سخن از توسعه به میان می آید، بحث تجارت مناطق مرزی در آن، جایگاه ویژه ای داشته و یکی از مسئله سازترین موضوع در تمامی کشورهاست که بودجه و امکانات زیادی از دولتها را بخود اختصاص می دهد. چرا که تاکید بر این است که وجود فضای مناسب برای کسب و کارها، عاملی بازدارنده برای اقبال عمومی برای شیوع مشاغل غیررسمی و پرخطر، خواهد بود. لذا می توان گفت که گرایشات افراد به مشاغلی از این دست همچون کولبری، از اثرات عدم برنامه ریزی لازم در حمایت از کسب و کارهای مناطق مرزی می باشد. این موضوع حتی به آسیب دیدگی و حذف مشاغل فعلی و غفلت از خلق کسب و کارهای مزیت دار منجر گردیده است. لذا این مطالعه با هدف شناسایی وضعیت موجود کسب و کارهای غالب و آسیب شناسی آنها از دیدگاه کولبران انجام شده و میزان آمادگی ساختار تجاری مناطق مورد مطالعه برای توسعه کسب و کارهای احصاء شده را نیز بررسی نموده است. به همین منظور اطلس تجاریِ کسب و کارهای مزیت دار برای توسعه اشتغال زایی در مناطق مورد مطالعه نیز تدوین و اراده گردیده است. جامعه آماری مورد نظر در این مطالعه شامل بخشداران مناطق مرزی بانه، مریوان و سروآباد، کارشناسان ادارات صمت در آن مناطق و 53 نفر از کولبرانی است که به مدت 6 ماه در این شغل فعالیت داشته اند. بر اساس داده های جمع آوری شده، مشاغل آسیب دیده و مزیت دار در این مناطق شناسایی شده و اطلس جغرافیایی آنها ترسیم گردید. اطلس مذکور شامل تمامی مشاغل آسیب دیده از پدیده کولبری، مشاغل و مناطق هدف مزیت دار ، در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی(GIS) می باشد.
