محمد رحمان رحیمی

پژوهش حاضر به منظور بررسی تأثیر مصرف عصاره چای سبز بر غلظت هموسیستئین و لیپوپروتئین با چگالی پائین اکسیدشده (ox-LDL) متعاقب یک جلسه فعالیّت مقاومتی حاد در مردان غیرورزشکار چاق و با وزن طبیعی انجام گرفت. بدین منظور 16مرد واجد شرایط (8 نفر با BMI بالای 30 و 8 نفر با BMI زیر 25) با میانگین سنی 40-30 سال به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به چهار گروه (2 گروه چاق و 2 گروه نرمال) 4 نفره تقسیم شدند. قبل از شروع پژوهش ویژگی های BMI و 1RM آن ها در شش حرکت (پرس سینه، پرس پا، زیر بغل سیم کش، جلوپا، جلوبازو و پشت پا) محاسبه گردید. سپس، آزمودنی های 2 گروه (چاق و نرمال) به روش مطالعه تصادفی، دو سو کور، کنترل شده با دارونما و متقاطع به مدت 2 هفته دارونما (2 کپسول در روز مالتودکترین) و مکمل (2 کپسول 500 میلی گرمی عصاره چای سبز در روز) با فاصله یک ساعت بعد از صرف نهار و شام دریافت کردند. بعد از طی هر دوره (طرح متقاطع) آزمودنی ها در روز پانزدهم با توجه به تقویم زمانی هر گروه جداگانه در آزمایشگاه حضور یافته و نمونه گیری خون پیش از تمرین انجام گرفته، و بعد در سالن ورزشی نفرات تمرینات را در شش حرکت طراحی شده با 1RM 75% و سه ست در هر حرکت و با 2 دقیقه استراحت بین ست ها و حرکات، انجام دادند و نمونه گیری بعد از تمرین هم بلافاصله با حضور تیم پزشکی انجام گرفته و جهت اندازه گیری شاخص های هموسیستئین و ox-LDL به آزمایشگاه منتقل شد. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار SPSS ورژن 22 ارزیابی انجام شد. نتایج تحلیل واریانس چندگانه حاکی از تفاوت معنی دار بین گروه ها در ox-LDL بود. نتایج آزمون بونفرونی نشان داد که در پس آزمون ox-LDL بین گروه-های چاق چای سبز و چاق دارونما (P=0.044)، چاق دارونما و وزن نرمال چای سبز (P=0.0001) و نرمال چای سبز و نرمال دارونما (P=0.005) تفاوت معنی دار مشاهده شد. ولی نتایج تحلیل واریانس چند متغییره مربوط به هموسیستئین حاکی از عدم تفاوت معنی دار در غلظت هموسیستئین در پیش و پس آزمون بین دو گروه می باشد. و نتایج حاصل از آزمون t همبسته حاکی از افزایش معنی دار در پس آزمون هموسیستئین و ox-LDL در هر دو گروه چاق و نرمال با مصرف دارونما پس از فعالیّت مقاومتی می باشد ولی در بقیه گروه ها تفاوتی بین پیش آزمون و پس آزمون مشاهده نشد. به طور کلی، نتایج پژوهش حاضر نشان داد که م