محمد رحمان رحیمی

پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر عصاره چای سبز متعاقب یک جلسه فعالیت مقاومتی حاد بر شاخص های التهابی(IL-6وCRP) و استرس اکسیداتیو( 8-هیدروکسی-2-دزوکسی گوانوزین و 8-ایزوپروستان) در دو گروه از مردان غیر ورزشکار با BMI زیر 25 و بالایی 30 انجام گرفت. 16 مرد (8نفر چاق و 8 نفر نرمال) با میانگین سنی 40-30 سال به صورت هدفمند انتخاب و سپس به شکل تصادفی در چهار گروه (دو گروه چاق و دو گروه نرمال) 4 نفره قرار گرفتند. قبل از شروع تمرینات در یک جلسه توجیهی نفرات با تکمیل پرسشنامه از اهداف طرح آشنا شدند. و در یک جلسه دیگر در سالن ورزشی با حرکات مورد نظر آشنا شده و با اندازه گیری وزن، قد، دور کمر، دور باسن اقدام به محاسبهBMI و 1RM آنها در شش حرکت ( پرس سینه، پرس پا، زیر بغل سیم کش، جلو پا، جلو بازو و پشت پا) گردید. یک هفته بعد نفرات در چهار گروه مشخص شده و در چهار روز با تقویم زمانی برنامه ریزی شده با روش دو سو کور ، دو گروه دارونما )2 کپسول در روز مالتودکترین) و دو گروه مکمل (2 کپسول در روز عصاره چای سبز) را دریافت کردند که بایستی به مدت دو هفته در دو نوبت بعداز نهار و بعد از شام با فاصله یک ساعته از صرف غذا مصرف می کردند. در این مدت نفرات از مصرف چای، قهوه، نسکافه، دارو، سیگار و...خودداری میکردند. بعد از دو هفته مصرف در روز پانزدهم با توجه به تقویم زمانی هر گروه جداگانه در آزمایشگاه حضور یافته ونمونه گیری خون پیش از تمرین انجام گرفته، و بعد در سالن ورزشی نفرات تمرینات را در شش حرکت طراحی شده با %75 1RM با سه ست در هر حرکت انجام داده و نمونه گیری بعد از تمرین هم بلافاصله با حضور تیم پزشکی انجام گرفته و جهت اندازه گیری شاخص های التهابی و اکسایشی به آزمایشگاه منتقل شد. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار spss ورژن 20 ارزیابی انجام شد. نتیجه گیری: نتایج تحلیل واریانس چند گانه حاکی از تفاوت معنی دار بین گروه ها در هر دو شاخص التهابی (CRPوIL-6) و یکی از شاخص اکسایشی OHdG بود (P≤0/05) و نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی حاکی از تفاوت معنی دار بین پیش آزمون IL-6 در دو گروه چاق چای سبز و چاق دارونما، و چاق دارونما و نرمال دارونما (P=0/015)؛ و در پیش آزمون CRP دو گروه چاق دارونما و نرمال دارونما (P=0/006)؛ و در پیش آزمون OHdG در دو گروه چاق دارونما و نرمال دارونما (p=0/027) بود. همچنین تفا