1403/02/15
محمد رحمان رحیمی

محمد رحمان رحیمی

مرتبه علمی: دانشیار
ارکید:
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس: 35103291100
دانشکده: دانشکده علوم انسانی و اجتماعی
نشانی:
تلفن: 2259

مشخصات پژوهش

عنوان
واکنش هورمون های GH و 1_IGF نسبت به دو برنامه تمرین مقاومتی شدید هم حجم با استراحت های متفاوت بین ست ها
نوع پژوهش
مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها
هورمون رشد ، فاکتور رشد شبه انسولین ، تمرین مقاومتی ، استراحت بین ست ها
سال 1388
مجله فصلنامه المپيك
شناسه DOI
پژوهشگران سعید صادقی بروجردی ، محمد رحمان رحیمی

چکیده

هدف از این پژوهش حاضر عبارت است از بررسی تغیرات غلظت GH وIGF-1 نسبت به استراحت های متفاوت بین ست های در تمرینات مقاومتی. از این رو ، 15 ورزشکار رشته پرورش اندام با میانگین سن 22 سال و وزن 84 کیلوگرم در این تحقیق شرکت کرده اند. ازمودنی ها دو برنامه تمرین مقاومتی مختلف را که از نظر حجم یکسان (حرکت پرس سینه و اسکات با 5 ست * 10 تکرار بیشینه) ولی از نظر استراحت بین ست ها متفاوت بودند انجام میدادند (1 دقیقه در برابر 3 دقیقه استراحت). از ازمودنی هاقبل، بلافاصله بعد ، و 1 ساعت بعد از دو برنامه تمرینی نمونه خون گرفته شد. نمونه های خون برا اندازه گیری میزان GH وIGF-1 با استفاده از روش رادیوایمونواسی (RIA) و لاکتاک خون در ازمایشگاه تجزیه و تحلیل شد. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمونواریانس دو سویه و آزمون تعقیبی شفه انجام شد . سطح معناداری در این تحقیق ( 0/05 > p) در نظرگرفته شد. نتایج پژوهش حاضر نشان دادهر دو برنامه هر دو برنامه تمرینی در غلظت هورمون GH و لاکتات خون نسبت به قبل از تمرین افزایش معناداری را سبب شدند. همچنین ، مقایسه تاثیرات دو برنامه نشان داد GH , و لاکتات در برنامه تمرینی مقاومتی با استراحت کوتاه مدت (1 دقیقه) نسبت به برنامه تمرین مقاومتی با استراحت بلند مدت (3 دقیقه) افزایش معناداری داشت. تغیرات هورمون IGF -1 نسبت به قبل از تمریندر هر دو برنامه تمرین مقاومتی از نظر آماری معنا دار نبود. با این وجود ، افزایش معناداری در غلظت این هورمون 1 ساعت بعد از انجام هر دو برنامه مشاهده شد. نتایج پژوهش حاظر از استراحت بین ست ها در تمرینات مقاومتی که متغیر مهمی در افزایش غلظت هورمون های GH و IGF-1 است حمایت میکند. باید خاطر نشان کرد استراحت کوتاه مدت (1 دقیقه) بین دوره های تمرینی نسبت به استراحت بلند مدت (3 دقیقه ) افزاایش بیشتری را در هورمون های آنابولیکی سبب شده است.