محمد رحمان رحیمی

پس زمینه و هدف: کاردیومیوپاتی دیابتی، یک عامل مهم برای افزایش خطر نارسایی قلبی و مرگ و میر در افراد مبتلا به دیابت است. نشان داده شده است که کاتپسینD نقش مهمی در حفظ عملکردهای فیزیولوژیکی متعدد از جمله تخریب پروتئین‌های درون سلولی و پیش‌سازهای آنزیمی دارد. در پژوهش حاضر، اثر تعاملی تمرین ورزشی هوازی با ویتامینD3 بر محتوای پروتئینی کاتپسینD و مقاومت به انسولین در بافت قلب رت‌های مبتلا به دیابت نوع 2 بررسی گردید. روش کار:رت‌های القا شده به دیابت نوع 2 با استفاده از رژیم غذایی پرچرب+ استرپتوزوتوسین به 5 گروه 1)کنترل سالم (NC)، 2)کنترل دیابتی(DC)، 3)دیابت+تمرین هوازی(DAT)، 4)دیابت+ ویتامینD3(DVD) و 5)دیابت+ تمرین هوازی و ویتامین د3(DVDAT) تقسیم بندی شدند. بعد از اجرای هشت هفته تمرین هوازی و مکمل سازی ویتامین د3، محتوای پروتئینی کاتپسینD بافت قلب و سطوح سرمی انسولین، گلوکز، ویتامینD3 و شاخص مقاومت به انسولین اندازه‌گیری گردید. نتایج: تجزیه وتحلیل آنووا نشان داد که در گروه DC محتوای کاتپسینD افزایش 335 درصدی نسبت به گروه NC داشت(0001/0>P). در حالی‌که در گروه DAT، DVDو DVDAT بترتیب کاهش 37/44-، 80/50- و 76/62- درصدی نسبت به گروهDC مشاهده گردید(0001/0>P). در شاخص مقاومت انسولینی نیز در گروه‌های DAT، DVD و DVDAT بترتیب کاهش 95/52-، 27/39- و 68/63- نسبت به ... مشاهده گردید(0001/0>P). بحث: در مجموع می‌توان گفت که هشت هفته تمرین هوازی با ویتامینD3 احتمالاً از طریق کاهش سطوح قلبی افزایش یافته کاتپسینD و شاخص مقاومت به انسولین باعث بهبود متابولیسم گلوکز در رت‌های مبتلا به دیابت نوع 2 شده است.