محمد رحمان رحیمی

زمینه و هدف: التهاب خفیف مزمن یک وضعیت رایج در چاقی است. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر عصاره سیر کهنه و تمرین هوازی بر بیان ژن مسیر سیگنالینگ التهابی TLR4/NFƙB در چربی احشایی موش­های صحرایی نر چاق بود. روش کار: تعداد 40 سر موش صحرایی نر نژاد اسپراگ داولی به مدت نه هفته تحت رژیم غذایی پرچرب (32 سر) و استاندارد (8 سر) قرار گرفتند. پس از القای چاقی در موش ­های گروه رژیم غذایی پرچرب، موش ­های این گروه به چهار زیرگروه: کنترل چاق (OC)، مکمل­ دهی با عصاره سیر کهنه (AGE)، تمرین هوازی (AT) و مکمل­ دهی با عصاره سیر کهنه + تمرین هوازی (AGE + AT) تقسیم شدند (هر گروه 8 سر). موش­ های رژیم غذایی استاندارد (C) نیز به رژیم غذایی خود ادامه دادند و مداخلات به مدت هشت هفته ادامه یافت. عصاره سیر کهنه یک مرتبه در روز، با دوز 600 میلی­ گرم بر کیلوگرم از طریق گاواژ به موش­ ها خورانده می­ شد. تمرین هوازی نیز شامل پنج روز دویدن در هفته روی تردمیل بود. بیان ژن­های TLR4 و NFƙB از طریق Real-time PCR و به منظور بررسی تغییرات پروفایل لیپیدی، پلاسما مورد سنجش قرار گرفت. یافته­ ها: تمامی مداخلات منجر به کاهش معنی­دار بیان ژن TLR4 و NFƙB چربی احشایی و همچنین بهبود پروفایل لیپیدی موش­های چاق شدند (0/001 =p ). کاهش TLR4 در گروه AGE + AT در مقایسه با سایر مداخلات بیشتر بود (0/001 =p ). از طرف دیگر، AGEو AGE + AT در مقایسه با AT سبب کاهش بیشتر بیان ژن NFƙB شدند (0/001 =p ). AGE + AT نیز در مقایسه با سایر مداخلات پروفایل لیپیدی را بیشتر بهبود بخشید (0/001 =p ). نتیجه­ گیری: ترکیب مداخلات در کاهش بیان ژن TLR4 و NFƙB چربی احشایی و همچنین بهبود پروفایل لیپیدی موثرتر است.