محمد رحمان رحیمی

مقدمه و هدف: تمرینات با شدت بالا بخصوص تمرینات عملکردی با شدت بالا (HIFT) طی چند سال گذشته محبوبیت چشمگیری داشته است، به طوری که تحقیقات انجام شده در راستای HIFT نویدبخش اثرات مفید این نوع تمرینات در بهبود شاخص های خطرزای متابولیکی و ظرفیت هوازی در میان افراد مختلف بوده است. بااین حال، هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرینات عملکردی با شدت بالا بر پروفایل لیپیدی، عوامل همودینامیکی و توان هوازی در مردان چاق می باشد. روش کار پژوهش: جامعه پژوهش حاضر را مردان چاق با دامنه سنی 20-30 سال شهر رانیه استان سلیمانیه عراق تشکیل داد. پس از بررسی های اولیه و بر اساس معیارهای ورود افراد داوطلب به پژوهش حاضر، 20 نفر از مردان چاق واجد شرایط با میانگین سن 20/2 ±75/23 سال، وزن 06/5 ± 89/83 کیلوگرم و شاخص توده بدنی 67/1 ± 26/31 کیلوگرم بر مجذور قد به متر انتخاب شدند. پس از تقسیم بندی آن ها به صورت تصادفی به دو گروه تمرین (10 نفر) و کنترل (10 نفر)، پس از ارزیابی های اولیه شامل اندازه گیری شاخص های آنتروپومتریکی، عوامل همودینامیکی و توان هوازی در شرایط پیش آزمون، آزمودنی های گروه تمرین به مدت 8 هفته تمرینات HIFT را انجام دادند درحالی که گروه کنترل هیچ گونه فعالیتی نداشتند. 24 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی، اندازه گیری شاخص های همودینامیکی و توان هوازی مجدداً در شرایط پس آزمون انجام گردید. یافته های پژوهش: نتایج تجزیه وتحلیل داده ها نشان داد که اجرای هشت هفته تمرینات HIFT باعث بهبود معناداری در پروفایل لیپیدی مردان چاق شد، به طوری که سطوح سرمی LDL، کلسترول و تری گلیسیرید کاهش معنادار و سطوح HDL افزایش معنادار را در پس آزمون نسبت به پیش آزمون نشان داد (P ≤ 0/05). درحالی که در گروه کنترل تفاوت معناداری مشاهده نگردید (P ≥ 0/05). همچنین نتایج دیگر این پژوهش نشان دهنده کاهش فشارخون استراحتی (سیستول و دیاستول) و همچنین ضربان قلب استراحتی در گروه تمرین بود (P ≤ 0/05). توان هوازی آزمودنی ها نیز بر اساس شاخص تایم تا خستگی بعد از اجرای هشت هفته تمرینات HIFT بهبود یافت (P ≤ 0/05). همچنین نتایج تجزیه وتحلیل داده ها نشان داد که اجرای هشت هفته تمرینات HIFT تفاوت معنادار بین گروه تمرین کرده و گروه کنترل مشاهده گردید. بحث: بر اساس نتایج به دست آمده می توان گفت که اجرای هشت هفته تمرینات HIFT احتمالاً از طریق بهبود پروفایل لیپیدی و عوامل همودینامیکی باعث افزایش معنادار توان هوازی در مردان چاق گردید.