1403/02/15
محمد رحمان رحیمی

محمد رحمان رحیمی

مرتبه علمی: دانشیار
ارکید:
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس: 35103291100
دانشکده: دانشکده علوم انسانی و اجتماعی
نشانی:
تلفن: 2259

مشخصات پژوهش

عنوان
تأثیر 8 هفته تمرین مقاومتی فزاینده به همراه مصرف مکمل عصاره چای سبز بر غلظت هورمون های آپلین و کمرین در زنان چاق
نوع پژوهش
پایان نامه
کلیدواژه‌ها
تمرین مقاومتی، عصاره مکمل چای سبز، آپلین، کمرین
سال 1398
پژوهشگران نعیمه سعیدی(دانشجو)، محمد رحمان رحیمی(استاد راهنما)، شاهین کتابی(استاد مشاور)

چکیده

مقدمه: با توجه به نقش آدیپوکاین ها در سندروم متابولیکی و بیماری های قلبی-عروقی، در پژوهش حاضر تاثیر 8 هفته تمرین مقاومتی فزاینده به همراه مصرف مکمل چای سبز بر غلظت هورمون آپلین و کمرین در زنان چاق می باشد. روش شناسی: در این پژوهش 26 نفر از زنان غیر ورزشکار با استفاده از نمونه گیری تصادفی از میان زنان چاق (30 کیلوگرم بر مترمربع) انتخاب شدند. آزمودنی ها در سه گروه که شامل 10 نفر گروه تجربی GT (8 هفته تمرین مقاومتی به همراه مصرف عصاره چای سبز)، 7 نفرگروه تجربی PT(8 هفته تمرین مقاومتی به همراه مصرف دارونما) و 9 نفر گروه کنترل G (8 هفته مصرف مکمل عصاره چای سبز) قرار گرفتند. آزمودنی های گروه تجربی GT و گروه کنترل G (روزانه 2 عدد کپسول حاوی میلی گرم عصاره چای سبز 300) و گروه تجربی PT 2 عدد کپسول دارونما را بعد از وعده های غذایی نهار و شام به مدت 8 هفته با آب کافی مصرف کردند. هر دو گروه تجربی GT و PT هفته ای 3 جلسه به مدت 8 هفته و هر جلسه به مدت 60 الی 70 دقیقه با شدت 65% تا 80% یک تکرار بیشینه تمرین مقاومتی انجام دادند. اندازه گیری سطح هورمون ها با استفاده از روش الایزا انجام شد، و با سطح معنی داری 05/0p= تحلیل شدند. یافته ها: نتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر در مورد سطح آپلین نشان داد که، اثر زمان (000/0=p)، اثر گروه (006/0=p) و در مورد سطح کمرین اثر زمان (000/0=p)، اثر گروه (044/0=p) و تعامل زمان گروه (001/0p=) معنی دار بود. در گروه GT در مرحله پس آزمون و بی تمرینی نسبت به پیش آزمون در سطح سرمی آپلین تفاوت معنی دار مشاهده شد و در گروه GT در مرحله پس آزمون و بی تمرینی نسبت به پیش آزمون کاهش معنی دار کمرین مشاهده شد اما در گروه PT سطح سرمی آپلین در بی تمرینی نسبت به پیش آزمون و سطح سرمی کمرین در پس آزمون نسبت به پیش آزمون کاهش معنی دار مشاهده شد. سطح آپلین در گروه کنترل G (مصرف چای سبز) در پس آزمون و مرحله بی تمرینی نسبت به پیش آزمون کاهش میانگین دیده شد اما از نظر آماری معنی دار نبود و سطح کمرین در گروه G در پس آزمون نسبت به پیش آزمون کاهش میانگین وجود داشت اما در مرحله بی تمرینی نسبت به پیش آزمون میانگین کمرین نسبت به پیش آزمون افزایش یافته بود و در هر دو مرحله پس آزمون و پیش آزمون تفاوت معنی داری از نظز آماری مشاهده نشد. نتیجه گیری: 8 هفته تمرین مقاومتی فزاینده به همراه مصرف چای سبز در هر سه گروه باعث کاهش معنی داری نسبت دور کمر به باسن (05/0>P) شدند و در هر سه گروه کاهش معنی دار وزن (05/0>P) مشاهده شد و با توجه به کاهش وزن در گروه GT و PTتغییرات مطلوبی برروی تنظیم هورمون های بافت چربی (آدیپوکاین ها) ایجاد کردند و در کل ترکیب تمرین مقاومتی و مکمل عصاره چای سبز اثر بخشی بیشتری نسبت به تمرین مقاومتی به همراه مصرف دارونما در مرحله پس آزمون و بی تمرینی نسبت به پیش آزمون بر روی آزمودنی ها مشاهده شد.