آب گرم کن های خورشیدی یکی از توسعهیافته ترین فن آوری های انرژی تجدید پذیر مورداستفاده در جهان است. عملکرد رضایت بخش و قابل اعتماد آبگرمکن های خورشیدی نیاز به سایزبندی و طراحی دقیق اجزا و پیش بینی دقیق انرژی مفید دریافتی دارد. در مناطق سردسیر به دلیل اتلاف گرمایی بالاتر و تابش خورشیدی پایین تر، این موضوع اهمیت ویژه ای پیدا می کند. بنابراین بهینه سازی پارامترهای سیستم برای دست یابی به بازدهی کافی بسیار ضروری است. در این مطالعه، به بررسی عملکرد بلند مدت و سالانه ی سیستم آب گرم کن خورشیدی در شهر سردسیری سنندج با استفاده از نرم افزار ترنسیس پرداخته شده است. در مرحله ی اول پارامترها و اجزای کلی سیستم بهینه سازی شده و در مرحله ی دوم عملکرد سیستم در حالت بهینه بررسی شده است. تأثیر تغییر پارامترهایی ازجمله حجم مخزن، مساحت کلکتور و شیب آن بر عملکرد سیستم به صورت ماهانه و سالانه بررسی شده و مشخص گردید که برای شرایط آب و هوایی شهر سنندج، حجم بهینه ی مخزن ذخیره در بررسی سالانه بین 0.35 تا 0.45 مترمکعب است. همچنین مقادیر بهینه ی مساحت کلکتور 8 مترمربع و شیب بهینه ی آن در محدوده ی 40 تا 60 درجه به دست آمده است. از نتایج به دست آمده مشخص گردید که ارتباط مستقیمی بین شرایط محیطی با انرژی مفید دریافتی وجود دارد. از نظر زمان و میزان دریافت انرژی ماه آگوست دارای یکنواختی بهتر نسبت به بقیه ماه ها است. در پایان بازدهی ماهیانه سیستم بررسی و نشان داده شد که بازدهی ماهیانه سیستم دارای حالت سهمی است. بیشینه بازدهی ماهیانه حدود 61% در ماه جولای و کمینه آن حدود 42% در ماه ژانویه است.
