شکل دهی کاتالیست ها و پایه ها یک مرحله کلیدی در فرآیند ساخت و صنعتی نمودن کاتالیست ها است. این در حالی است که بسیاری از تحقیقات در محیط های آکادمیک بر روی سنتز و ارزیابی کاتالیست های پودری متمرکز می باشد. کاتالیست های پودری شکل به دلیل دارا بودن مشکلاتی چون ایجاد افت فشار بالا، فیلتراسیون دشوار و مقاومت مکانیکی ضعیف، قابلیت استفاده در صنایع مورد نیاز خود را ندارند و این امر لزوم و اهمیت فرآیند شکل دهی کاتالیست ها را نمایان می سازد. روش های مختلفی به منظور شکل دهی کاتالیست ها وجود دارد که در میان آن ها روش اکستروژن به دلیل مزایای متعددی از جمله ایجاد فشردگی مناسب و امکان تولید شکل های مختلف با سرعت و یکنواختی بالا، به عنوان متداولترین روش شناخته می شود. پارامترهایی که بازده فرآیند اکستروژن را تحت تاثیر قرار می دهند عبارتند از ترکیب خمیر اولیه، روش تهیه خمیر، زمان اختلاط، فرآیند پیرسازی خمیر و دمای اکستروژن. شایان ذکر است که روش اکستروژن را می توان با توجه به جهت فرآیند شکل دهی، دمای عملیات و نوع اکسترودر تقسیم بندی نمود.
