با توجه به اینکه محیط بسیار رقابتی و افزایش تقاضا و انتظارات مشتریان بقای سازمان‌ها را به خطر انداخته است و آن‌ها را درحالتی قرار داده است که به طور مداوم راه‌های دستیابی به موفقیت و مزیت رقابتی پایدار را بیابند و همچنین در دنیای تجارت پویای امروز که تبادل ایده مهارت دارد، یک مزیت رقابتی پایدار دیگر ریشه در منابع فیزیکی سازمان ندارد بلکه در منابع‌انسانی غیرفیزیکی سازمان ریشه دارد و با توجه به تشریح مسائل مربوط به مزیت رقابتی و قابلیت‌های منابع انسانی، به نظر می‌رسد کارکنان یک شرکت (سازمان) آن گونه که انتظار می‌رود به عنوان عامل یا خود مزیت رقابتی مورد توجه قرار نگرفته‌اند، حتی با این وجود که در ادبیات مربوط به منابع ارزشمند سازمانی، به عنوان مهمترین سرمایه هر شرکت یا سازمان محسوب می‌شوند. لذا هدف اصلی از انجام این تحقیق بررسی تأثیر قابلیت‌های منابع‌انسانی در ایجاد مزیت رقابتی است. بدین منظور داده‌ها از طریق پرسشنامه از 209 نمایندگی فعال بیمه ایران در سراسر کشور جمع‌آوری گردید. نتایج داده‌های آماری و مدل سازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم‌افزار‌های Spss و Amos نشان داد که قابلیت‌های منابع‌انسانی در ایجاد مزیت رقابتی تأثیر دارند. بررسی نتایج حاصل تأثیر قابلیت‌های یادگیری و نوآوری را در ایجاد مزیت رقابتی تأیید و تأثیر هوش هیجانی در ایجاد مزیت رقابتی رد شده است. اگر مدیران درونی ترین رفتارهای انسانی را در شرکت‌ها هدایت کنند، هم شرکت‌ها و هم جامعه به تعهدی برای دستیابی به عملکرد بلندمدت سازمانی پایدار خواهند رسید. منابع‌انسانی دارای ارزش استراتژیک است که باید مورد توجه قرار گیرد و مدیریت موثر منابع‌انسانی می‌تواند یک تمایز کلیدی بین برندگان و بازندگان شرکت باشد. منابع‌انسانی هنوز حیاتی ترین عامل موفقیت برای سازمان‌ها امروزی است. در نتیجه جذب و توسعه استعدادهای نیروی انسانی یک چالش اساسی پیش روی سازمان‌ها از نظر رقابت است.
