تجارت منصفانه یکی از بدیل های تجارت است که با اهمیت یافتن عدالت اجتماعی به عنوان یکی از اهداف توسعه پایدار در چاچوب یک نهضت اجتماعی با اقبال زیادی به ویژه در کشورهای کمتر توسعه یافته جنوبگان مانند ایران که از میراث غنی در زمینه صنایع دستی برخوردار هستند روبرو شده است. و شناخت و تبیین مولفه ها و عوامل موثر بر آن مورد توجه محققان و برنامه ریزان توسعه ای قرار گرفته است. در بستر چنین ضرورتی تحقیق حاضر با هدف بررسی دیدگاه صنعتگران نسبت به اصول برند تجارت منصفانه و اثرات اعتماد و مشارکت بر ان انجام گردید. بدین منظور تحقیق با روش کمی و مبتنی بر داده هایی که با استفاده از پرسشنامه هایی که میان فعالان صنایع دستی در سال های 97 و 98 در دو شهرستان سنندج و مریوان جعع اوری شد.بعد از توزیع و گردآوری پرسشنامه،داده های گردآوری شده به وسیله ی نرم افزارهای آموس و spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که از دیدگاه صنعت گران اصول رعایت موازین محیط زیستی به علت وابستگی صنایع دستی به آنها، و ارتقای فرصت های درامدی برای ارتقای رفاه خانوادگی از مهمترین مواردی هستند که رعایت انها می تواند استقرار برند تجارت منصفانه را تسریع بخشد. نتایج همچنین نشان داد که به علت روابط بین مشارکت و اعتماد و بین مشارکت با اصول استقرار برند تجارت منصفانه، این روند با تدوین یک برنامه مشارکتی هدفمند و توانمندساز و همچنین توسعه روابط بین بخش های دولتی و مردم و همدلی با انها بیشتر تسهیل خواهد شد. بر همین اساس پیشنهاداتی برای گنجاندن برنامه های محیط زیستی و همچنین آموزش های توانمندساز در برنامه های مرتبط با استقرار برند تجارت منصفانه در زمینه صنایع دستی پیشنهاد گردید.
