با توجه به تغییرات سریع، سازمان ها دریافته اند که کاربرد مؤثر از منابع دانش متعدد و گسترده این توانایی را به آنها می دهد که نوآوری ایجاد کنند و پاسخگوی انتظارات و نیازهای جدید مصرف کنندگان و همچنین تحولاتی که در شرایط رقابتی و تکنولوژیک پیش می آید، باشند. مدیریت دانش تصمیم گیری با کیفیت بالاتر را تایید کرده و اطمینان می دهد که ارزش ها و مشارکت دارایی های ذهنی به اندازه کافی کارا بوده و باعث بهربرداری می شود. هدف این مطالعه بررسی تأثیر قابلیتهای مدیریت دانش بر نوآوری محصول با نقش میانجی ظرفیت دانش و تعدیلگر پذیرش ریسک سازمانی در شرکت های صنایع غذایی استان گیلان می باشد. در پژوهش حاضر برای جمع آوری داده ها از ابزار پرسشنامه های استاندارد استفاده شده و همچنین از بین جامعه آماری شامل کارشناسان و مدیران شرکت های صنایع غذایی استان گیلان، تعداد 400 نفر براساس جدول مورگان بعنوان نمونه آماری از طریق نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده اند. تحلیل آماری مورد استفاده این پژوهش روش توصیفی و آزمون معادلات ساختاری براساس نرم افزار ایموس است. نتایج نشان می دهد که قابلیت های مدیریت دانش بر ظرفیت جذب دانش و نوآوری محصول تاثیر مثبت و معناداری دارد. همچنین ظرفیت جذب دانش در ارتباط بین قابلیت های مدیریت دانش و نوآوری محصول نقش مانجی را ایفا می کند. از طرفی نتایج پژوهش نشان می دهد قابلیتهای مدیریت دانش با نقش تعدیلگر پذیرش ریسک سازمانی بر نوآوری محصول تاثیر معناداری دارند. شرکت ها با استفاده از اشتراک گذاری اطلاعات، دانش تکنولوژیک جدید و ویادگیری از الگوها و مدل ها می توانند نوآوری محصول داشته باشند.
