هدف: حسابداری تورمی در بهبود فرایند گزارشگری واحدهای تجاری در شرایط تورمی که با تورمهای مزمن و دورقمی روبهرو هستند، نقش مهمی دارد. تحقق این موضوع نیازمند توجه به چالشها و فرصتهای بهکارگیری حسابداری تورمی است؛ بنابراین چالشهای بهکارگیری حسابداری تورمی اهمیت بسیار زیادی دارد. در همین راستا، فرصتهایی نیز برای بهکارگیری حسابداری تورمی ایجاد میشود. این پژوهش با هدف تعیین چالشها و فرصتهای بهکارگیری حسابداری تورمی در ایران، در راستای پیادهسازی استانداردهای بینالمللی حسابداری صورت گرفته است. روش: روش پژوهش توصیفی است. در راستای هدف پژوهش دادهها از طریق توزیع پرسشنامه محققساخته بین ۲۳۹ نفر از استفادهکنندگان از صورتهای مالی، تهیهکنندگان صورتهای مالی، حسابرسان مستقل و اعضای هیئتعلمی دانشگاهها گردآوری شدند. دوره زمانی گردآوری دادهها، فصلهای پاییز و زمستان ۱۴۰۱ و بهار سال ۱۴۰۲ بوده است. تجزیهوتحلیل آماری با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی و بهکمک نرمافزارهای آموس و اسپیاساس انجام شده است. یافتهها: بر اساس یافتههای پژوهش چالشهای بهکارگیری حسابداری تورمی بهترتیب عبارتاند از: محیط اقتصادی و گزارشگری مالی، مباحث آموزشی و اجرایی، موضوعات حسابرسی و اطمینانبخشی و مباحث نهادی و زیرساختی. همچنین مؤلفههای مباحث حسابرسی و اطمینانبخشی، مباحث نهادی و زیرساختی، محیط اقتصادی و گزارشگری مالی و مباحث آموزشی و اجرایی، فرصتهای بهکارگیری حسابداری تورمی در محیط گزارشگری ایران شناسایی شد. نتیجهگیری: بهکارگیری حسابداری تورمی در بخشهای آموزشی و اجرایی، حسابرسی و اطمینانبخشی، نهادی و زیرساختی و اقتصادی و گزارشگری مالی با چالشهایی روبهرو است. بخشهای حسابرسی و اطمینانبخشی، نهادی و زیرساختها، اقتصادی و گزارشگری مالی و آموزشی و اجرایی، از فرصتهای بهکارگیری حسابداری تورمی در ایران است؛ به بیانی دیگر، بهکارگیری حسابداری تورمی در ایران چالشهای بسیار جدی دارد؛ اما فرصتهای بهکارگیری حسابداری تورمی بیشتر است و بهمنظور پذیرش و بهکارگیری آن، باید اقدامات کافی برای رفع چالشها انجام شود. بهمنظور بهکارگیری حسابداری تورمی، علاوهبر اینکه محیط اقتصادی و گزارشگری مالی، عوامل حسابرسی و اطمینانبخشی و همچنین، عوامل نهادی و زیرساختی اهمیت دارد، بایستی به آموزش متصدیان و تهیهکنندگان اجرایی نیز توجه شود. بهکارگیری حسابداری تورمی، حسابرسی و اطمینانبخشی صورتهای مالی، ارتقای جایگاه واحدهای گزارشگری، شفافیت محیط اقتصادی و مالی و مباحث آموزشی و اجرایی را افزایش میدهد.