هدف اصلی این پژوهش بررسی توانمندی بورس اوراق بهادار تهران با تدوین شاخص رتبهبندی کیفیت افشا و اطلاعرسانی در هدایت صحیح سرمایهگذاران در مواقع بروز تضاد بین سودهرسهم و جریانهاینقدیعملیاتی در ارزیابی عملکرد شرکتها میباشد. برای تحقق این هدف، شرایط مختلفی از جمله: وجود یا عدموجود بحران درسطح شرکت و بازار را با توجه به حضور یا غیاب شاخص مذکورکنترل نمودیم. فرضیههای پژوهش برمبنای یک نمونه آماری بزرگ و متشکل از 4048 مشاهده دردسترس از یک دوره بلندمدت 1384 تا 1396، براساس روش رگرسیون چندمتغیره مورد آزمون قرارگرفتهاست. نتایج پژوهش نشانمیدهد که درحضور شاخص رتبهبندی کیفیت افشای تدوین شده توسط بورس اوراق بهادار تهران، سهامداران در تصمیمگیریها و انجام سرمایهگذاریهای خود حتی درشرایط وجود بحرانهای شرکتی و فراشرکتی مصمم هستند و درسنجش عملکرد چنین شرکتهایی معیار سودهرسهم بر معیار جریاننقدیعملیاتی برتری مطلق دارد. اما، درصورت عدمحضور شاخص رتبهبندی کیفیت افشا، طبیعتاً سهامداران بهدلیل عدماطمینان بهوجود آمده در ارزیابیها احتیاط بیشتری نموده و ملاک ارزیابی خودرا از سنجش عملکرد مبتنیبر سودها به جریانهای نقدی عملیاتی تغییر خواهندداد.