نابینایی می تواند تغییرات زیادی در نوع زندگی فرد به وجود آورد و باعث بروز برخی مشکلات در سازگاری روان شناختی و اجتماعی گردد. دانشجویان دختر نابینا به عنوان قشری از جامعه دارای خواسته ها و نیازهایی ویژه هستند و عشق و ملاک های انتخاب همسر از این موارد است. این پژوهش با هدف بررسی تجربه عشق و ملاک های انتخاب همسر در میان دانشجویان دختر نابینا صورت گرفته است. برای انجام این پژوهش از روش پدیدارشناسی تفسیری استفاده شد. با 18 دانشجوی نابینا مصاحبه های عمیق، کامل و نیمه ساختار یافته انجام شد. مصاحبه ها به صورت دیجیتالی ضبط شده و کلمه به کلمه به زبان فارسی، رونوشت شده اند. داده ها با استفاده از روش Van Manen مورد تحلیل قرار گرفتند. شش تم اصلی از ماهیت تجربه زیسته مشارکت کنندگان استخراج گردید که عبارتند از «پنداشت ها و باورهای عاشقانه»، «رفتارهای عاشقانه»، «تأثیر عشق ورزی بر زندگی»، «عامل جذب کننده» در بخش ادراک عشق و «ملاک های درون فردی»، «ملاک های بین فردی» در بخش ملاک های همسرگزینی. از جمله مهم ترین راه های ارتباطی که یک دختر نابینا از طریق آن رابطه عاشقانه برقرار می کند عامل «صدا و زبان بدن» است. در بخش ملاک های انتخاب همسر «تعهد و پایبندی» به عنوان مهمترین ملاک بین فردی، و «سلامت و زیبایی» به عنوان مهمترین ملاک های درون فردی بدست آمد.
