تراکم به صورت پرشدگی ظرفیت های مجاز شبکه قدرت یا استفاده از شبکه قدرت خارج از محدوده های مجاز بهره برداری (محدوده های ولتاژ شینها، محدوده های تولید ژنراتورها، محدوده های خطوط انتقال و توزیع )تعریف می شود. از نظر شبکه ی توزیع، تراکم یا پرشدگی به هر گونه اضافه بار در خطوط توزیع که در هنگام بهره بردرای از سیستم قدرت در شرایطی چون بار پیک یا شرایط اضطراری دیگری مانند خروج خطوط توزیع حادث می گردد، اطلاق میشود. یکی از چالشهای بهره بردار سیستم توزیع (DSO)، حفظ قابلیت اطمینان و امنیت شبکه توزیع در حین تراکم است به گونه ای که موجب خاموشیهای سراسری، کاهش رفاه اجتماعی، ایجاد خسارت به تجهیزات الکتریکی ، از دست رفتن کنترل بار و ... نشود. مدیریت تراکم به کلیه اموری اطلاق میشود که برای جلوگیری از بروز تراکم و یا آزاد نمودن ظرفیت خطوط انتقال و توزیع انجام می شود. روشهای مبتنی بر بازار، روشهای سیستمی، روشهای مبتنی بر بهره بردرای مجدد، بهره گیری از برنامه های پاسخگویی بار ، استفاده بهینه از منابع تولید پراکنده (DG) و استفاده از تغییر تپ ترانسها و تغییردهنده های فاز و بکارگیری ادوات D-FACTS از جمله روش های موثر و کارآمدی هستند که DSO به منظور مدیریت تراکم استفاده میکند. در این پایان نامه مدیریت تراکم در شبکه های توزیع با استفاده از روشهای برنامه های پاسخگویی بار و استفاده بهینه از تولیدات پراکنده با در نظرگرفتن قید آلایندگی و اثر ذخیره سازها انجام شده است. رویکرد پیشنهادی بر روی دو شبکه 33 باسه و 85 باسه IEEE در دو فضای قطعی و تصادفی اجرا شده است. در ابتدا میزان کل افزایش تولید ناشی از تولید DGها و واحدهای بادی و کل توان کاهشی ناشی از برنامه های پاسخگویی بار به منظور ارزیابی وضعیت تراکم شبکه مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد و در مرحله بعدی پروفایل ولتاژ را برای حالات در حین تراکم و بعد از رفع تراکم بررسی شده است. مدل پیشنهادی در محیط نرم افزار GAMS و MATLAB شبیه سازی شده است، نتایج بدست آمده از شبیه سازیها نشان میدهد که رویکرد پیشنهادی به طور موفقیت آمیزی تراکم را در شبکه توزیع رفع می کند.
