در گذشته سیستم های توزیع به وسیله جریان یک طرفه توان از واحدهای تولید برق متمرکز به شبکه انتقال و توزیع تشخیص داده می شدند. اما امروزه، استقرار فن آوری های تولید پراکنده مانند منابع خورشیدی و انرژی باد در سیستم های الکتریکی، جهت های متداول جریان برق را تغییر داده است. تکامل فناوری های تولیدات پراکنده تجدیدپذیر توسط اهداف سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فنی و زیست محیطی به پیش برده می شود. با این حال، نفوذ بیش از حد DGممکن است بر عملکرد سیستم تأثیر منفی بگذارد و منجر به مشکلات مختلف و نقض محدودیت عملیاتی مانند افزایش و کاهش ولتاژ، تلفات بیش از حد خطوط، بارگذاری بیش از حد ترانسفورماتورها و فیدرها و خرابی تجهیزات حفاظتی شود. در بازارهای تجدید ساختار شده انرژی، تضاد منافعی بین صاحبان DGها و اپراتورهای سیستم توزیع ایجاد شده است. زیرا سرمایه گذاران DGمنتظر یکپارچه سازی بیشتر و بیشتر DGدر شبکه های الکتریکی هستند، در حالی که DSOها نگران مشکلات نفوذ بیش از حد DGها هستند. برای حل این تعارض به یک راه حل منصفانه و شفاف برای تصمیم گیری صحیح در مورد زمان پذیرش یا رد درخواست های جدید یکپارچه سازی DGنیاز بود. بنابراین، مفهوم ظرفیت میزبانی پیشنهاد شد. این پایان نامه استراتژی را برای استفاده از ذخیره ساز و پاسخگویی بار به منظور بهبود بخشیدن توانایی میزبانی شبکه توزیع از بار و تولید ارائه می دهد. شاخص هایی که برای ارزیابی توانایی میزبانی شبکه مورد بررسی گرفته اند شامل تلفات خطوط، پروفیل ولتاژ باس ها و بارگذاری ترانسفورماتور توزیع می باشد. هدف ما بهبود بخشیدن این شاخص ها به کمک استفاده از ذخیره ساز و پاسخگویی بار است. مدل دقیقی را برای پیش بینی نحوه پاسخگویی مصرف کننده به تغییرات قیمت ارائه داده ایم و از پاسخگویی بار برای جابجایی بار ها از ساعاتی که تولیدات بادی و خورشیدی کم است به ساعات اوج تولید این منابع تجدید پذیر استفاده کرده ایم. همچنین روش مناسبی را برای تعیین مکان و سایز ذخیره ساز مورد نیاز ارائه داده ایم. شبیه سازی ها را با استفاده از نرم افزار GAMSبر روی شبکه توزیع استاندارد 33باسه در بازه زمانی 42ساعته انجام داده ایم