مجموعه حاضر پژوهشی درباره دو اندرزنا‌مه ارزشمند و کهن فارسی؛ یعنی کلیله و دمنه بهرامشاهی و مرزبان‌نامه وراوینی است. این دو اثر ارزنده از زمان تآلیف از جنبه‌های مختلفی بررسی شده‌اند و مقالات متعددی نیز درباره آن‌ها منتشر شده است. از جنبه‌های مهم قابل بررسی در این دو کتاب می‌توان به تاثیرپذیری و نفوذ آموزه‌های مانویت در این اندرزنامه‌ها اشاره کرد؛ تا کنون پژوهش‌های صورت بسته در این زمینه به صورت مختصر و گذرا که تنها مربوط به یک باب یا بخش مشخص از کتاب بوده ارائه شده است. درحالیکه نفوذ و تاثیرگذاری این آموزه ها توسط نویسنده و مترجم بسیار عمیق‌تر در ضمن متن گنجانده شده است. این تحقیق به منظور بررسی این موضوع انجام شده است؛ بنابراین در پژوهش حاضر با در نظر داشتن نگرش و جهان‌بینی که در ذهن نویسندگان و مترجمان این آثار وجود داشته است نمودِ اخلاق مانوی، آن نگاه سخت‌گیرانه و پر از نفرت از جهان مادی و آنچه از مادیات در آن است و دنیاگریزی افراطی از میان این متون استخراج شده است. ضمن بیان اشتراکات اخلاقی و مذهبی دین مانویت و موارد مشابهی که در متن ذکر شده است، خرده روایت‌ها با بیان محتوا در جداول جداگانه‌ای در هر باب طبقه‌بندی شده‌اند. با بررسی متون و آثار به جای مانده از گذشته و بررسی تمام بخش‌های مرزبان‌نامه، مقدمه و باب برزویه طبیب که بخش‌های افزوده شده به کلیله و دمنه توسط ایرانیان است به این نتیجه رسیده‌ایم، در آثاری که در اوایل دوران اسلامی نوشته یا ترجمه شده‌اند با توجه به نفوذ زیاد آیین مانویت در میان توده مردم نویسنده‌ها و مترجمانی که تحت تاثیر آموزه‌های اخلاقی و مذهبی مانویت قرار داشته‌اند هر جا که امکانی برای آن‌ها وجود داشته است از ثبت این اصول و عقاید فروگذار نکرده‌اند؛ بنابراین با گسترش دامنه متن و شاخ و برگ دادن به حکایات این اصول و باورها را در میان انبوهی از داستان‌ها ثبت کرده‌اند.
