مقاومت مواد، مقاومت مصالح یا مکانیک مواد بخشی از علم مواد است که به مطالعه استحکام مواد مهندسی و رفتار مکانیکی آن ها در حالت کلی (مانند تنش، کرنش، تغییر شکل و رابطه های میان تنش و کرنش) می پردازد. تحلیل و طراحی هر سازه معلوم شامل محاسبه تنش ها و تغییر شکل هاست. در علم مواد، مقاومت یک ماده عبارتست از توانایی آن دراستقامت ورزیدن (تحمل کردن) در برابر بار اعمالی بدون شکست است. مکانیک شکست یا مکانیک ترک، شاخه ای از مکانیک جامدات می باشد که به بررسی ایجاد و گسترش ترک در جامدات (و سازه ها) و نحوه تأثیر آن بر تغییر شکل و احیاناً زوال سازه می پردازد. این موضوعات از هر دو منظر مکانیک محیط های پیوسته و محیط های گسسته مورد مطالعه قرار گرفته و می گیرد. کاربرد این علم و نتایج آن در طراحی کشتی، سازه ها به ویژه سازه های بتنی، ژئوفیزیک و زمین شناسی مهندسی، مهندسی پزشکی و مهندسی مکانیک می باشد. در مکانیک شکست تصادفی، پارامترهای قطعی و پارامترهای دارای عدم قطعیت و همچنین بارگذاری تصادفی مورد بررسی قرار می گیرند. توزیع های اماری کاربردی مورد استفاده در رشد ترک تصادفی عبارتند از: توزیع نرمال (شامل نرمال یک طرفه)، توزیع نرمال کوتاه شده، توزیع لوگ نرمال، توزیع ریلی، توزیع یکنواخت و توزیع ویبال. نظریه قابلیت اعتماد (اطمینان) شاخه ای از تئوری عمومی احتمالات است که طی دهه های اخیر کاربرد زیادی در علوم مهندسی پیدا کرده است. این نظریه دارای چارچوبی منطقی است که با احتساب و تجزیه و تحلیل عدم قطعیت های ناشی از طبیعت آماری مسائل مهندسی به کمک روش های ریاضی، امکان ارزیابی ایمنی واقعی یک سیستم را فراهم می سازد. عوامل متعددی در اندازه ترک بوجود آمده در یک اتصال لوله ای از یک سکوی دریایی، دخالت دارند ولی نمی توان همواره آنها را به صورت قطعی و مسلم تعیین نمود و در اکثر اوقات در برآورد این عوامل عدم قطعیت های متعددی دخالت دارند. با توجه به تحقیقات مروری در این زمینه، مهمترین پارامترهای عدم قطعیت در خستگی و رشد ترک شامل عدم قطعیت های ناشی از نقایص اولیه و ثوابت معادله پاریس، عدم قطعیت تنش نقطه حاد و فاکتور شدت تنش و شدت تنش آستانه را نام برد و از عدم قطعیت های معروف سکوهای دریایی می توان به عدم قطعیت های امواج و حالتهای دریایی، عدم قطعیت ناشی از نتایج تحلیل سازه و عدم قطعیت ناشی از بارگذاری هیدرودینامیکی و دامنه تنش معادل اشاره نمود.
