با توجه به پیشرفت روز افزون صنعت در سراسر دنیا، استفاده از مواد با ویژگی های خاص مانند مواد مرکب همچون کامپوزیت و مواد تابعی مدرج (FGM) از اهمیت ویژهای برخورداراند. این مواد در صنایع مختلف کاربرد داشته و نحوه اتصال آن ها به یکدیگر از مباحث مهم این مواد می باشد. در این پژوهش اتصال چسبی دوباندی با ورق های FGM تحت برش مضاعف به صورت عددی و همچنین با کمک شبکه عصبی مصنوعی مورد مطالعه قرار گرفته است. این پژوهش با هدف بررسی توزیع تنش فون میسز و برشی در اجزای مختلف اتصال صورت گرفته است تا بتوان تاثیر ضخامت، تاثیر اتصال تحت بارگذاریهای مختلف کششی، بر روی استحکام اتصال FGM لایه چسب بر روی مقاومت اتصال، تاثیر تعداد لایه های ورق را شناسایی و ضخامت بهینه لایه چسب و نقاط آسیب در چسب را معرفی نمود. با توجه به اینکه در این اتصال از چهار ورق و دولایه چسب استفاده شده است هرکدام از اجزا به صورت جداگانه مورد ارزیابی قرار گرفته اند. نتایج حاصل شده از این پژوهش نشان می دهد که تنش در ورق های مرکزی در قسمت درگیر با چسب به علت افزایش سطح مقطع و توزیع تنش با چسب و ورق های دیگرکاهش داشته است. در ورق های بالا و پایین در قسمت میانی به علت عدم اتصال دو لبه داخلی ورق مرکزی در قسمت وسط آنها افزایش تنش دیده می شود. مهمترین جریان تنش برشی در لایه، قسمت این پژوهش بررسی نتایج مربوط به چسب می باشد که به دلیل تفاوت جهت نیروی وارده به چسب ها در اتصال چسب بالایی برعکس لایه چسب پایینی صورت گرفته است. برای بدست آوردن ضخامت بهینه لایه چسب از نقاط ماکزیمم تنش برشی در نرم افزار کمک گرفته شده است تا ضخامت بهینه در چسب ارزیابی شود.
