هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه دلبستگی با اعتیاد به سایت های شبکه های اجتماعی آنلاین با نقش واسطه ای حمایت اجتماعی آنلاین است. جامعه آماری این پژوهش، کابراین فضای مجازی ساکن استان کردستان بودند که در اسفندماه سال 1400 از حداقل یکی از شبکه های اجتماعی آنلاین استفاده می کردند. نمونه شامل 384 نفر از کاربران فضای مجازی بود که به روش غیراحتمالی انتخاب شده بودند و به پرسشنامه سبک های دلبستگی بزرگسالان Collins & Read (1990)، مقیاس اعتیاد به شبکه های اجتماعی مبتنی بر موبایل خواجه احمدی و همکاران (1395)، و مقیاس حمایت اجتماعی آنلاین Nick, et al (2018) پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی و استنباطی (میانگین، انحراف معیار، رگرسیون همزمان، و ضریب همبستگی پیرسون) در نرم افزار spss23 استفاده شد. یافته های پژوهش نشان می دهد که بین سبک های دلبستگی اضطرابی/دوسوگرا، و اجتنابی با اعتیاد به سایت های شبکه های اجتماعی آنلاین رابطه مثبت معنادار وجود دارد. اما رابطه سبک دلبستگی ایمن با اعتیاد به سایت های شبکه های اجتماعی آنلاین معنادار نیست. همچنین، بین سبک دلبستگی اضطرابی/دوسوگرا با حمایت اجتماعی آنلاین رابطه مثبت معنادار وجود دارد، اما بین سبک های دلبستگی اجتنابی و ایمن با حمایت اجتماعی آنلاین رابطه معنادار وجود ندارد. و نیز، بین حمایت اجتماعی آنلاین با اعتیاد به سایت های شبکه های اجتماعی آنلاین رابطه مثبت معنادار وجود دارد. تحلیل داده ها از طریق شاخص VAF نشان می دهد که حمایت اجتماعی آنلاین به عنوان متغیر میانجی، اثر جزئی در رابطه بین سبک های دلبستگی بزرگسالان و اعتیاد به سایت های شبکه های اجتماعی آنلاین دارد.
