مخابرات مشارکتی روشی مناسب برای ایجاد دایورسیتی می باشد که در صورت طراحی مناسب، می توان به این امر دست یافت. همچنین، به کمک این روش، قابلیت اطمینان سیستم و ظرفیت شبکه، بهبود می یابد.در شبکه های رله، میزان دایورسیتی به تعداد رله ها بستگی دارد . در این پایان نامه، هدف ترکیب کدینگ فضا-زمان و شکل دهی پرتوی ارسال برای بهبود کیفیت و گیرنده ای با پیچیدگی کمتر می باشد. به دلیل انتشار خطا در شبکه های رله، تعامد کدهای بلوکی فضا- زمان توزیع شده، از بین می رود. بنابراین، برای غلبه بر عدم تعامد و کاهش تداخل بین سمبلی، از شکل دهی پرتوی ارسال استفاده می کنیم. علاوه بر آن، یک روش ارسال برای کدینگ بلوکی فضا-زمان ارائه می دهیم که بدون نیاز به اطلاعات وضعیت کانال و شکل دهی پرتوی ارسال، به عملکرد قابل قبول و مرتبه ی دایورسیتی کامل دست پیدا می کند که مصالحه ای بین روش های مختلف از نظر نرخ کد و مرتبه ی دایورسیتی وجود دارد
