در دو دهه گذشته اجرای پروژه های بزرگ زیرساخت به روش ساخت، بهره برداری و انتقال (B.O.T) و مشتقات آن بعنوان یکی از روش های پذیرفته شده جهت مشارکت بخش خصوصی در توسعه پروژه های زیرساخت در سطح جهانی شناخته شده است و دولت ها نیز آن را بعنوان روشی مناسب برای سرمایه گذاری و ساخت سریع پروژه های بزرگ زیرساخت و استفاده بهینه از آن ها پذیرفته اند. مدیریت ریسک به معنی استفاده از مهارت های افراد و یا گروه ها به منظور حصول اطمینان از شناسایی تمام ریسک ها، اندازه گیری و اجرای آنها در پروژه می باشد. در این تحقیق ضمن معرفی کامل روش B.O.T و بیان اهمیت مدیریت ریسک، به شناسایی و ارزیابی انواع ریسک ها در این نوع پروژه ها پرداخته شده است. بدین-منظور پس از شناسایی انواع ریسک ها جهت ارزیابی از ابزار پرسشنامه استفاده گردیده و پس از جمع آوری آن ها توسط نرم افزار آماری Spss به تجزیه و تحلیل پاسخ ها شامل آنالیزهای نیکویی برازش، پایایی داده ها و آزمون تی تک نمونه ای پرداخته شده و رتبه بندی نهایی با روش TOPSIS انجام پذیرفت. نتایج حاکی از آن بوده است که ریسک هایی همچون ریسک کافی نبودن مدارک و نقشه ها، ریسک عدم رضایت استانداردهای طراحی، ریسک تقاضا و حجم ترافیک، ریسک انتقال تکنولوژی و واگذاری به ترتیب بیشترین احتمال وقوع را دارا بوده اند. البته لازم به ذکر است که هر پروژه با توجه به خصوصیات خود و عاملی که به کمک آن ریسک را تجزیه و تحلیل می نماید، نتایج متفاوتی را که مختص به همان پروژه است را به دنبال خواهد داشت و در حقیقت برای هر پروژه می توان فرآیند ارزیابی ریسک را پیاده نمود تا میزان تاثیرگذاری انواع ریسک ها بر عملکرد پروژه را بتوان کاهش داد.
